Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Κωνσταντίνου και Ελένης


Περισσότεροι από πενήντα Γαρδικιώτες βρέθηκαν το πρωί της Τρίτης 21 Μαΐου στο όμορφο μικρό ξωκλήσι του Αγίου Κωνσταντίνου. Κρυμμένο κάτω από τις βελανιδιές ίσα-ίσα που φαίνεται. Και φέτος λοιπόν –όπως κάθε χρόνο- έγινε λειτουργία και αρτοκλασία, από τον παπά-Γιάννη, τη μέρα που γιορτάζει το εκκλησάκι. Ηλιόλουστη μέρα και ο τόπος καταπράσινος. 
Πολλοί οι φίλοι και φίλες μας με το όνομα Κώστας και Ελένη. Έτσι το βράδυ οι δυο συνονόματοι, ο Κώστας Κορέλης και ο Κώστας Ραχούτης μάζεψαν τους φίλους τους στον Βασιλέιου, πάνω από είκοσι άτομα, και έστησαν τρικούβερτο γλέντι μέχρι το πρωί. Εμείς ευχόμαστε στους δύο φίλους, αλλά και σ’ όλους τους Γαρδικιώτες που γιόρταζαν χρόνια πολλά και του χρόνου το γλέντι να γίνει στην πλατεία!

Φωτογραφίες – πληροφορίες: Τάσος Ζαχαριώτης

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Το Πάσχα στο χωριό μας

του Ιωάννη Ε. Κορέλη
Το πρόβλημα που αντιμετώπιζε το χωριό μας φέτος ήταν η απουσία ιερέα. Ο παπά-Γιάννης από το Παλιοχώρι μπορούσε να  εξυπηρετήσει την ενορία μας αλλά σε ώρες διαφορετικές από αυτές που γίνονται οι λειτουργίες αυτών των ημερών. Έτσι με παρέμβαση του Θανάση Νικολοδήμου και του Βασίλη Μαλούκου στον Δεσπότη  Φθιώτιδας, η Μητρόπολη έστειλε στο Γαρδίκι, τον Αρχιμανδρίτη Σεραφείμ Ζαφείρη από τη Κυριακή των Βαΐων έως και τη Κυριακή του Πάσχα. 
 Η Μεγάλη Εβδομάδα ξεκίνησε με λιακάδα και ζεστό καιρό. Την Τετάρτη ήταν Πρωτομαγιά, ήταν η γιορτή των λουλουδιών. Το χωριό ήταν καταπράσινο και τα πάντα ανθισμένα. Την Κυριακή των Βαΐων γέμισε η εκκλησία. Μεγάλη Δευτέρα, Μεγάλη Τρίτη και Μεγάλη Τετάρτη η «Ακολουθία του Νυμφίου» τελέστηκε στον Άγιο Αθανάσιο. Κάθε μέρα όλο και περισσότερα σπίτια άνοιγαν. Το χωριό σιγά-σιγά ζωντάνευε.


 
Επιτέλους! Το ξενοδοχείο λειτούργησε. Σχεδόν σε όλα τα δωμάτια υπάρχει κόσμος και λειτουργεί το εστιατόριο και η καφετέρια. Ανοιχτά και οι ταβέρνες του Θέου και του Βασιλείου στον Άγιο Αθανάσιο. Ανοιχτός και ο ξενώνας του Ντούβλη. Στην πλατεία της Παναγίας όμως τα πάντα είναι κλειστά. 

Το βράδυ η εκκλησία γέμισε κόσμο. Κατανυκτική ατμόσφαιρα. Ο Αρχιμανδρίτης Σεραφείμ με τη συνοδεία μικρών παιδιών που κρατούσαν αναμμένες λαμπάδες τοποθέτησε τον Εσταυρωμένο στο κέντρο του ναού. Με το τέλος της λειτουργίας ξεκίνησε ο στολισμός του Επιταφίου από τη Λένα Τσικριπή, Νατάσσα Κάλου-Θέου, Ντίνα Τσάντζαλου, Σούλα Μαλκογιάννη,  Κούλα Μπαρτσώκα, Σωτηρία Μακρή, Δήμητρα Μαστρογούλα, Ευαγγελία Φλώρου και άλλες κυρίες.



Πρωινός καφές στη βεράντα του ξενοδοχείου! Το βλέμμα σου ακουμπά στη Γουλινά και στα Βαρδούσια. Όνειρο! Λιακάδα και 23ο C  το μεσημέρι. Τα πιτσιρίκια απ’ το πρωί γυρνάνε στα σπίτια τραγουδώντας το «Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα…». Στις 11 ξεκινά η Αποκαθήλωση. Πολύς κόσμος στην εκκλησία. Και μετά, όπως κάθε Μεγάλη Παρασκευή στο νεκροταφείο. 
Αργά το μεσημέρι συννεφιά, βροντές και ψιχάλες βροχής. Έβρεξε για καμιά ώρα κι έπεσε η θερμοκρασία, χωρίς να κάνει κρύο. Το βράδυ για μια ακόμη φορά ακούσαμε τους θαυμάσιους Ύμνους του Επιταφίου να ψάλλονται από τις γυναίκες του χωριού μας, τη Σοφία Α. Μαλούκου, η Δήμητρα Μαστρογούλα και τη Μαρία Β. Μαλούκου.
 Εφέτος, μετά από χρόνια, ο Επιτάφιος έφτασε μέχρι τον Άγιο Αθανάσιο. Προπορεύονταν κοριτσάκια-μυροφόρες κρατώντας πανέρια με λουλούδια και αγόρια με λαμπάδες.



Πρωί-πρωί, μικροί και μεγάλοι ήρθαν στον Άγιο Αθανάσιο για να μεταλάβουν. Με το τέλος της λειτουργίας οι περισσότεροι κάθισαν στο ξενοδοχείο για καφέ. Προσπαθούσανε όλοι να συνειδητοποιήσουνε ότι στο χωριό μας λειτουργεί το ξενοδοχείο. Μεγάλες αίθουσες, βεράντες, πεντακάθαρα τα πάντα. 
Οι τελευταίοι, αργοπορημένοι Γαρδικιώτες, φτάνουν για την Ανάσταση από τον κάμπο. Πολλοί είναι αυτοί που κατεβαίνουν στη Μακρακώμη και στη Σπερχειάδα, για τα τελευταία ψώνια.  Εκτός από τα super market, σ’ όλα τα’ άλλα καταστήματα αυτών των δύο πόλεων, η απόδειξη είναι άγνωστη λέξη… Ζέστη καλοκαιρινή. Στο χωριό, το μεσημέρι έξω από τη ταβέρνα του Βασιλείου οι χωριανοί περιμένουν το Νίκο, μοναδικό προμηθευτή εγχωρίων αμνοεριφίων για την αυριανή ημέρα. Το απόγευμα έβρεξε πάλι για λίγο στο χωριό μας. 
Το βράδυ όλα τα σπίτια είναι φωταγωγημένα. Στις 11 χτύπησε η καμπάνα. Ασφυκτικά γεμάτη η εκκλησία και πολλοί έμειναν έξω, στη πλατεία. Στις 12 με κωδωνοκρουσίες, βαρελότα και βεγγαλικά ψάλαμε το «Χριστός Ανέστη» κάτω από πλάτανο. Φιλιά, ευχές κι αγκαλιές. Κι από ‘κει κατευθείαν στο σπίτι για μαγειρίτσα.



Από νωρίς το πρωί ανάβουνε φωτιές. Λιακάδα και ζέστη. Μπορεί να υπάρχει οικονομική κρίση αλλά σχεδόν σ’ όλα τα σπίτια ο οβελίας βρίσκεται πάνω στη φωτιά, συνοδευόμενος πάντα με το παραδοσιακό ρουμελιώτικο κοκορέτσι. Φωνές, γέλια τραγούδια άκουγες από παντού. Σε πολλά σπίτια το γλέντι κράτησε μέχρι το απόγευμα. Για τους ενοίκους του ξενοδοχείου την Κυριακή υπήρχε αρνί ψητό και το βράδυ του μεγάλου Σαββάτου προσφέρθηκε μαγειρίτσα. Αργά το μεσημέρι, κι αφού έχει τελειώσει το ψήσιμο ξεκίνησε πάλι η βροχή με αστραπές και βροντές που κράτησε μέχρι που νύχτωσε.
Το βράδυ το ραντεβού όλων, στο ξενοδοχείο για καφέ και ποτό. Γεμάτος ο χώρος της καφετέρια και του εστιατορίου. Μέχρι αργά το βράδυ έμπαινε κόσμος, όχι μόνο από το Γαρδίκι αλλά κι απ’ τα γύρω χωριά. Δεν το χορταίνουμε!



Η Δευτέρα του Πάσχα συνέπεσε με την εορτή του Αγίου Γεωργίου. Γιόρταζε το εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου που είναι στην άκρη του δάσους κάτω απ’ τα πανύψηλα έλατα. Εκεί σε μια γεμάτη εκκλησία, λειτούργησε ο παπά-Γιάννης απ’ το Παλιοχώρι.
Όμως η Δευτέρα είναι η τελευταία μέρα των πασχαλιάτικων διακοπών. Από το μεσημέρι άρχισε η επιστροφή στις πόλεις. Με το τέλος της λειτουργίας οι περισσότεροι επέτρεψαν στα σπίτια για να προετοιμαστούν για την επιστροφή.
Φέτος οι μέρες του Πάσχα διέφεραν από άλλες χρονιές. Η απουσία του παπά-Σπύρου ήταν αισθητή, μετά από τριάντα και πλέον χρόνια διακονίας στην ενορία μας. Αλλά και η λειτουργία του ξενοδοχείου αποτέλεσε την αρχή μιας νέας εποχής για τον τόπο μας.
Η Κοινότητα και ο Σύλλογος θα πρέπει πρώτα απ’ όλα, να ευχαριστήσουν τον Μητροπολίτη Φθιώτιδας κ.κ. Νικόλαο για το ενδιαφέρον και την φροντίδα που έδειξε ώστε η ενορία μας να μην μείνει ούτε στιγμή χωρίς ιερέα αυτές τις ημέρες γιορτής. Να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη όλων των κατοίκων του χωριού μας στον Πανοσολογιώτατο  Αρχιμανδρίτη Σεραφείμ Ζαφείρη για τον θαυμάσιο λόγο, την κατανυκτική ατμόσφαιρα που δημιούργησε και την αγάπη που έδειξε στους κατοίκους του χωριού μας. Αλλά κι ένας έπαινος αρμόζει στον δάσκαλο Βασίλη Μαλούκο που φροντίζει και επιμελείται για όλα τα εκκλησιαστικά θέματα του Γαρδικιού.