Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

«και δεν είπαν τίποτα για το μέλι…»

του Ιωάννη Ε. Κορέλη
Η ιδέα ήταν καταπληκτική. Ο Σύλλογος αποφάσισε την διοργάνωση μιας ημερίδας με θέμα την αγροτική ανάπτυξη στην περιοχή μας. Σκοπός του ήταν να βοηθήσει τους γαρδικιώτες –κυρίως νέους γαρδικιώτες- που δειλά-δειλά ξεκινούν πάλι μετά από χρόνια τη καλλιέργεια της γης. Μια ημερίδα με θέματα για το τι και το πώς θα πρέπει να καλλιεργηθεί στο χωριό μας, αλλά και το πώς θα φτάσουν στον καταναλωτή. Ιδέα πρωτοποριακή! Η προηγούμενη επιτυχής, υψηλoύ επιπέδου επιστημονική ιατρική ημερίδα, ήταν εγγύηση για την επιτυχία και της φετινής. Φευ όμως, τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περιμέναμε. Ενώ στην ιατρική ημερίδα ο Σύλλογος είχε την ευθύνη της όλης οργάνωσης, εφέτος αφέθηκε το project, σε έναν «ειδικό» freelancer…
Ο Ιούλιος είναι ο ωραιότερος μήνας για weekend στο βουνό. Λίγος κόσμος, καλός καιρός κι έχεις «καβάτζα» τον Αύγουστο για τα μπάνια. Έτσι, τι πιο έξυπνο να φωνάξεις γνωστούς και φίλους συν γυναιξί, να περάσουν ένα σαββατοκύριακο all inclusive στο Γαρδίκι, και να πουν και δυο κουβέντες περί «του αγροτικού». Οι χωριάτες ούτε που θα καταλάβουν. «Καθηγητές» θα μιλήσουν. Ότι και να πουν ο τίτλος τους καλύπτει.
Στο σχολείο μαζευτήκαμε γύρω στα σαράντα πέντε άτομα (αφαιρουμένων των «καθηγητών» και των συζύγων τους). Η ημερίδα ξεκίνησε στις εντεκάμισι με μια αναφορά από τον Θ. Νικολοδήμο, στα έργα και τις δραστηριότητες  του Συλλόγου, καθώς και στον σκοπό της ημερίδας. Ακολούθησε μια ασυνάρτητη αλλά ευτυχώς βραχεία ομιλία σε βουκολικό ιδίωμα κάποιου αντιδημάρχου Μακρακώμης. Το εισαγωγικό μέρος, έκλεισε με τον Πρόεδρο της Κοινότητας Β. Σκαρμούτσο να ευχαριστεί το Σύλλογο για την εκδήλωση, να υπόσχεται ότι θα είναι αρωγός σε κάθε νέα προσπάθεια για το καλό του χωριού και να καλωσορίζει τους συμμετέχοντες. Οι ομιλίες των δυο προέδρων Θ. Νικολοδήμου και Β. Σκαρμούτσου ήταν τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της ημερίδας!
Ο πρώτος ομιλητής, ξεκίνησε με μια διευκρίνιση: «Εμείς δεν μπορούμε να μιλήσουμε ειδικά για το Γαρδίκι, αλλά θα αναφερθούμε σ’ ένα γενικότερο πλαίσιο των ορεινών περιοχών…». Δηλαδή σε καλούνε στο Γαρδίκι αλλά εσύ θα αναφερθείς γενικά για τις καλλιέργειες στην Καστοριά και στον Ταΰγετο; Νομίζεις ότι είσαι σε εκπομπή του Γιώργου Αυτιά ή της Ελεονώρας Μελέτη; Κι όταν ο δυστυχής Κόκοτας –έχει 150 μελίσσια-τον ρώτησε αν θα μιλήσουν για το μέλι, του απάντησε μειδιώντας, ότι για το μέλι δεν έχουνε κάτι να πουν. Άρχισε λοιπόν να μας μιλά για την Κ.Α.Π., την Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ισχύει από το μακρινό 1962. Ένα συμπίλημα άρθρων εφημερίδων και προεκλογικών μανιφέστων περιθωριακών γκρουπούσκουλων. Ακολούθησε ο δεύτερος των «καθηγητών», που μεταξύ των άλλων έθιξε και το θέμα των επιδοτήσεων. (Σημ.: Μήπως εκεί στη Γεωπονική πρέπει να δουν λιγάκι το θέμα των επιδοτήσεων. Τους βλέπω επιρρεπείς προς κάθε είδους επιδότηση). Μας έφερε παραδείγματα καλλιεργειών από τα Πομακοχωρια του Έβρου. Ο τρίτος των ομιλητών-τα ονόματά τους δεν τα θυμάμαι, αλλά δεν έχουν και σημασία-σε μια αποστροφή του λόγου του, αναφέρθηκε και στον αγροτουρισμό. Είχα όμως είδη βγει από την αίθουσα για να απολαύσω την λιακάδα κι έχασα την βαρυσήμαντη εισήγησή του! Η όλη ενημέρωση κράτησε λιγότερο από δυο ώρες, Θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει κανείς -με το slang λεξιλόγιο της νεολαίας μας- ότι ήταν μια «ξεπέτα».
Στη συνέχεια ο λόγος δόθηκε σ’ έναν αργοπορημένο, νεοεκλεγέντα βουλευτή που επιδόθηκε σε έναν αχαλίνωτο πομφολυγώδη λόγο, και αμέσως μετά έγινε η καθιερωμένη απονομή τιμητικών πλακετών στους «καθηγητάς» συνοδευόμενη με μια τσάντα γαρδικιώτικων προϊόντων. Εικάζω σαν μήνυμα προσδοκίας, ότι σε επόμενη επίσκεψή τους στο Γαρδίκι, θα γνωρίζουν οι τιμώμενοι, τουλάχιστον τι περίπου παράγει ο τόπος μας.
Το πρόγραμμα προέβλεπε κι ερωτήσεις του κοινού προς τους εισηγητές, αλλά δυστυχώς τα παιδιά του Βασίλη του Γκέκα, που καλλιεργούν πατάτες, φασόλια κλπ. ήταν στα χωράφια τους εκεί κάτω απ’ την Τσούμα και σκάλιζαν. Ο Κώστας  Ραχούτης που φύτεψε 600 ρίζες βατόμουρα, έχει καρυδιές και καστανιές είχε φύγει απ’ τα μισά της εκδήλωσης. «Πάω να δω το γέρο» μου είπε και την έκανε με ψηλά πηδηματάκια. Η Ντία Τσικριπή –του Μαχακη- που φτιάχνει χυλοπίτες και τις πουλάει δεν είχε προσκληθεί. Ούτε και Ντίνα Τσιναβου-Φουντη που φτιάχνει, συσκευάζει και πουλάει θαυμάσια τοπικά λικέρ. Ο Γιάννάκης Βασιλείου με την Ισμήνη είχαν κόσμο στο ξενοδοχείο και δεν είχαν κανένα ζόρι με την  Κ.Α.Π.  Ο μόνος που βρίσκονταν στην αίθουσα ήταν ο Θανάσης Κουτσογιάννης, στα τελευταία καθίσματα που σκέπτονταν τους οκτώ τόνους πατάτας που φέτος φύτεψε και περιμένει να δει τι θα του αποδώσουν. Τελικά αυτοί  που σηκώθηκαν ήταν οι τρεις δάσκαλοι. Ο Βασίλης Μπαρτζιώκας, ο Κώστας Χριστόπουλος και ο Βασίλης Μαλούκος που μάλλον ευχαριστίες προς τους ομιλητές απηύφθηναν από ευγένεια, παρά ερωτήσεις. Ένας ατυχής νεαρός Πουγκακιώτης, εξέφρασε παράπονο για την απουσία συγκεκριμένων προτάσεων για καλλιέργειες και τρόπους ανάπτυξης, για να του απαντήσουν ότι δεν μπορούσαν να υπεισέλθουν σε τόσο εξειδικευμένα θέματα. Άλλωστε, όπως είπαν, τέτοιου είδους ομιλίες κάνουν και σε άλλες περιοχές. Προφανώς έχουν κείμενα διαχρονικά, που όπως έλεγε ένας φίλος, θυμίζουν τις πλισέ φούστες. Όλο αποσύρονται από τις βιτρίνες αλλά πάντα είναι στη μόδα.
Η εκδήλωση έκλεισε μ’ ένα απρόσμενο happening, του οργανωτή (freelancer) της ημερίδας. Είχαμε τη τύχη, οι εναπομείναντες στην αίθουσα, να απολαύσουμε την προβολή σε οθόνη, μιας σειράς φωτογραφιών από μανιτάρια της ελληνικής υπαίθρου. Άσχετο θέμα με την ημερίδα, αλλά ο άνθρωπος είναι συλλέκτης μανιταριών και έπρεπε να υποστούμε τα αποτελέσματα του hobby του. Ήταν λοιπόν μια ευχάριστη αναδρομή σε μάθημα φυσικής ιστορίας της τετάρτης δημοτικού των σχολείων της δεκαετίας του ’60, αλλά και μια ευκαιρία να θαυμάσουμε μεταξύ άλλων, φωτογραφίες φίλων του, δικές του και της συζύγου του.
Οι προνοητικοί συγχωριανοί μας που είχαν από νωρίς αποχωρίσει από την αίθουσα, ήταν ήδη στην πλατεία του Σταυρού, μασουλώντας το τελευταίο κομμάτι τυρόπιτας, από το catering που προσέφερε ο Σύλλογος, και συζητούσαν για τον βραδινό τελικό, υποστηρίζοντας με συντριπτική πλειοψηφία την Αργεντινή.
Αργά το απόγευμα φεύγοντας για Αθήνα συνάντησα τον Κόκοτα στην άκρη του χωριού. «Δεν είπαν τίποτα για το μέλι», μου παραπονέθηκε... Δεν πειράζει του απάντησα. Ελπίζουμε ο Σύλλογος του χρόνου να διοργανώσει νέα ημερίδα, για την ανάπτυξη στον τόπο μας, κανονική αυτή τη φορά και χωρίς μεσάζοντες. Και θα βοηθήσουμε όλοι για την επιτυχία της. Γιατί όλες οι εκδηλώσεις που έχει οργανώσει μέχρι σήμερα αυτό το Διοικητικό  Συμβούλιο ήταν επιτυχείς. 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΑΠΟ «ΤΟ ΓΑΡΔΙΚΙ»

Για την ενημέρωση σας τα ονόματα των ομιλητών ήταν: Νικόλαος Μπεόπουλος, Γεώργιος Βλάχος και Αλέξανδρος Κουτσούρης. Η εκδήλωση έγινε τη Κυριακή 13 Ιουλίου

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Των Αγίων Αποστόλων


της Αμαλίας Φλέγγα
Όπως κάθε χρόνο πραγματοποιήθηκε και φέτος το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων στην Κουτσούφλιανη. Με λιγότερο κόσμο απ’ ότι άλλες χρονιές, καθώς η μέρα φέτος ήταν εργάσιμη, αλλά με πολύ κέφι και όρεξη. Την Κυριακή το απόγευμα τελέστηκε ο εσπερινός κι έγινε η περιφορά της εικόνας των Δώδεκα Αποστόλων. Τον εσπερινό ,όπως και τη θεία λειτουργία της Δευτέρας τέλεσε ο συνταξιούχος πια ιερέας, αλλά πάντα μάχιμος καναλιώτης παπάς-Σπύρος Τσιώκας. Τη Δευτέρα στη λειτουργία πήρε μέρος και ο παπα-γιώργης Γιαννοθανάσης ιερέας στη Λευκάδα.
Με το τέλος της θείας λειτουργίας έγινε αρτοκλασία και «σηκώθηκαν» τα υψώματα για τους εορτάζοντες του χωριού. Αμέσως μετά στρώθηκαν τα τραπέζια κάτω απ τους ίσκιους των δέντρων στο προάυλιο της εκκλησίας. Έχει γίνει πια καθεστώς οι οικογένειες του χωριού να κάθονται κάθε χρονιά στην ίδια θέση - έθιμο πια. 
Τα φαγητά και τα ψητά αρνιά μπόλικα, όπως και οι μπύρες αναψυκτικά την προμήθεια των οποίων είχε αναλάβει ο Νίκος Βασιλείου με τα παιδιά του. Όπως ο ίδιος έφερε και τα τραπεζοκαθίσματα που στρώθηκαν στο προάυλιο της εκκλησίας.
Μετά το φαγοπότι άρχισε ο χορός. Η μουσική ήταν και φέτος ευγενική προσφορά του Συλλόγου Γαρδικιωτών Λαμίας, με τον πρόεδρο κ. Κώστα Χριστόπουλο πάντα παρών, να ανοίγει το χορό με τον παπα-Σπύρο και την υπόλοιπη «νεολαία» του χωριού. Τα δημοτικά τραγούδια είχαν την τιμητική τους - χωρίς να λείψουν και τα περιβόητα καγκέλια...- και τα τσαλίμια σε τσάμικα και συρτά έδιναν κι έπαιρναν. 
Ξεχωριστό στιγμιότυπο που μας πήγε αρκετά χρόνια πίσω ,ήταν όταν ο μικρός γιος του αδερφού μου ο Γιώργος μπήκε καβαλάρης στο προάυλιο της εκκλησίας και έφερε το άλογο στην πίστα του χορού. Το γλέντι κράτησε μέχρι αργά το απόγευμα. Να μαστε καλά να γιορτάσουμε και του χρόνου . Ραντεβού νωρίτερα στο γνωστό πια «αντάμωμα» 26 Ιουλίου στην Αγία Παρασκευή.
Φωτογραφίες Ισμήνης Βασιλείου-Αμαλίας Φλέγγα