Τελευταία
έξοδος 2 Μαρτίου 2020. Καθαρά Δευτέρα φύγαμε οι περισσότεροι από το χωριό μας, δίνοντας
ραντεβού το Πάσχα. Η επιδημία στη χώρα μας είχε φτάσει, αλλά όλοι πιστεύαμε ότι
είναι κάτι πρόσκαιρο. Πέσαμε έξω. Το Πάσχα ψήσαμε στις πυλωτές των σπιτιών μας και
τη Πρωτομαγιά ανηφορίσαμε προς τις ταράτσες των πολυκατοικιών μας για να «πιάσουμε
το Μάη».
Τι
έγινε τις 42 μέρες απομόνωσης, στο χωριό μας;
Ακολουθώντας
τις οδηγίες, έκλεισε το ξενοδοχείο, οι δύο ταβέρνες και το μαγαζί της Σοφίας. Ο
παπά-Γιάννης δεν λειτούργησε τις μέρες του Πάσχα, τις γιορτές και τις Κυριακές.
Οι λιγοστοί μόνιμοι κάτοικοι ασχολούνταν με τη φροντίδα των σπιτιών τους και
την καλλιέργεια των κήπων τους και των χωραφιών τους.
Συνεχής
ήταν η παρουσία του Αστυνόμου μας αλλά και το καθημερινό ενδιαφέρον και φροντίδα
του Προέδρου της Κοινότητας Γιάννη Βασιλείου και των μελών του Τοπικού
Συμβουλίου για το χωριό και για τους ηλικιωμένους και ανήμπορους κατοίκους. Όμως
δεν αρκέστηκαν μόνο στην προστασία και την φροντίδα των ανθρώπων μας.
Από
τις πρώτες μέρες της καραντίνας ο Πρόεδρος και τα παιδιά του συμβουλίου ξεκίνησαν
καθαρίζοντας τους δρόμους και τους δημόσιους χώρους, φροντίζοντας τον δημόσιο φωτισμό
και απολυμαίνοντας τις αίθουσες του Σχολείου
και του Ιατρείου στο Γαρδίκι .
Καθαρισμός του Κοινοτικού
οικοπέδου δίπλα στο σπίτι του Οδ. Τάντζαλου.
Φωτισμός
Καθαρισμός νεκροταφείου, κοινόχρηστων
χώρων, επισκευή οδοστρώματος στη Κουτσούφλιανη.
Καθαρισμός δρόμων στο
Γαρδίκι.
Καθαρισμός του προαύλιου του
ιατρείου.
Καθαρισμός της πλατείας της Παναγίας,
της πλατείας του Σταυρού και της πλατείας του Αγίου Αθανασίου.
Στις 4 Μαΐου, τελείωσε ο «εγκλεισμός».
Σιγά-σιγά άρχισε το χωριό να αποκτά ζωή. Θα αργήσει η επιστροφή στη προ του κορονοϊού
ζωή…
Τις φωτογραφίες μας έδωσε ο Γιάννης Βασιλείου