Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Η δόξα του Πολεμικού Ναυτικού



  φωτογραφίες από τον Γ.Μενάγια

Ένα πολεμικό πλοίο που συνδέθηκε για περίπου μισό αιώνα με την ιστορία ενός έθνους, η δόξα του Πολεμικού Ναυτικού, το θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ» επισκέφτηκαν μέλη και φίλoi του Συλλόγου Γαρδικιωτών της Αθήνας. Τη Κυριακή 25 Νοεμβρίου το πρωί περίπου σαράντα άτομα βρέθηκαν στο Τροκαντερό, στον όρμο του Παλαιού Φαληρού.

Αν και τέλος Φθινοπώρου ο καιρός ήταν καλός. Η ομάδα των Γαρδικιωτών ανέβηκε στο θωρηκτό όπου τους περίμενε και τους καλωσόρισε στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού. Οι επισκέπτες ξεναγήθηκαν στο ενδοξότερο πλοίο της νεότερης Ελλάδας, και το μοναδικό πλοίο που σώζεται σ’ ολόκληρο τον κόσμο, που πήρε μέρος στις δύο παγκόσμιες συρράξεις του 20ου αιώνα. Περιδιάβηκαν όλους του χώρους και παρακολούθησαν ένα σύντομο ντοκιμαντέρ με την ιστορία του «Αβέρωφ» από το 1911 που εντάχθηκε στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό μέχρι το 1953 που παροπλίστηκε και αποτελεί σήμερα ένα πλωτό μουσείο. 

Την ιστορική αναδρομή συμπλήρωσαν ο πρόεδρος του Συλλόγου Θανάσης Νικολοδήμος με ολιγόλεπτη ομιλία του για τις πολιτικές επιπτώσεις της δράσης του θωρηκτού, και ο Γ. Μενάγια με παρέμβαση του. Στο τέλος ανταλλάχτηκαν αναμνηστικές πλακέτες ανάμεσα στο Σύλλογο και στον υπεύθυνο του πλωτού μουσείου. Να υπενθυμίσουμε ότι ο Σύλλογος θα πραγματοποιήσει για τα μέλη του την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης. Όσοι πιστοί προσέλθετε…

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Πανδαισία χρωμάτων


του Ιωάννη Κορέλη
 .
Το Φθινόπωρο η φύση στο χωριό μας είναι πλημμυρισμένη από χρώματα. Βαθύ πράσινο το έλατο, πράσινο των μικρών κέδρων, κίτρινα τα φύλλα των πλατανιών, καφέ τα φυλλώματα της καστανιάς και της καρυδιάς, κόκκινο τα τελευταία φύλλα της οξυάς. 


Μόνο στα βουνά μας μπορείς να δεις τόσα χρώματα. Στην Οξυά η πρωινή πάχνη καλύπτει τα ξερά φύλλα στο έδαφος.

Μέσα Νοεμβρίου και η θερμοκρασία την ημέρα φτάνει τους 17-18ο  C με λιακάδα. Κυριακή και η καμπάνα για την εκκλησία δεν χτύπησε. Στη Παναγία, το μαγαζί του Ανέστου κλειστό. Κατέβηκε για να ξεχειμωνιάσει στη Στυλίδα. Του Μαντέ άνοιξε προς το μεσημέρι, αλλά κανείς δεν μπήκε. Στον Αϊ Θανάση ο Βασιλείου κι αυτός κλειστός και μόνο ο καπνός από τη σόμπα του Θέου δείχνει ότι κάποιος είναι μέσα.


Ψηλά, ίσια πάνω απ’ τον Αϊ Θανάση, μέσα στα έλατα του δάσους, υπήρχε ένα παλιό διώροφο πέτρινο εγκαταλελειμμένο σπίτι –νομίζω ήταν το σπίτι του Κανέλου- που κατέρρεε. Κάποιος το αγόρασε και το αναπαλαιώνει με πολύ μεράκι. Αλλά και τον εξωτερικό χώρο διαμορφώνει θαυμάσια. Πολύ καλή δουλειά! Περιμένουμε να το τελειώσει να το καμαρώσουμε.

Πριν από μερικά χρόνια, ο πατέρας του Βασίλη Ραχούτη, του παιδιού που τόσο άδικα χάθηκε στο ναυάγιο του Σάμαινα, διάθεσε χρήματα στη μνήμη του γιου του, για την κατασκευή ποδοσφαιρικού γηπέδου στην Ράχη. Έγινε μια καταπληκτική περίφραξη, τοποθετήθηκαν πόρτες, ο χώρος ισοπεδώθηκε, μπήκαν γκολπόστ, τοποθετήθηκαν δυο σειρές καθισμάτων και σ’ ένα ιστό κυμάτιζε η ελληνική σημαία. Σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα η προσφορά αυτή? Κάποιος με το αυτοκίνητο έσπασε τη κεντρική πόρτα που χάσκει ανοιχτή και πεσμένη. Το γήπεδο έχει οργωθεί από τετακέ φιλόδοξων οδηγών F1. Η μια σειρά καθισμάτων βρίσκεται πεταμένη σ’ ένα χαντάκι έξω απ’ το γήπεδο και η άλλη πεταμένη σε μια άκρη του γηπέδου μπροστά στα απομεινάρια μιας φωτιάς. Τα δίχτυα στα γκολπόστ σκισμένα  και στον ιστό κρέμονται τα κουρέλια της σημαίας. Είναι ντροπή που μια προσφορά μνήμης είναι σ’ αυτό το κατάντημα. Κυρίως κάποιος πρέπει να μάθει σε μερικά λεβεντόπαιδα-μια και η οικογένεια τους δεν είναι σε θέση να τους το μάθει- ότι όλα αυτά ανήκουν σ’ όλους μας και κυρίως στους σημερινούς νέους αλλά και στις γενιές που ακολουθούν. Θα πρότεινα οι σύλλογοι Αθηνών και Λαμίας να επιδιορθώσουν τις ζημιές.

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Πέθανε ο παπά-Σπύρος Κουρέλης

Τον αποχαιρέτησαν όλοι. Ο Πρόεδρος της Κοινότητας, οι Πρόεδροι των Συλλόγων Γαρδικιωτών της Αθήνας και της Λαμίας. Ιερείς από όλα τα γύρω χωρία, από τη Λευκάδα, τα Πουγκάκια, τα Κανάλια, το Παλιοχώρι, τη Σπερχειάδα κ.α. Και βέβαια όλο το χωριό μας, ήταν εκεί. Μαζί και οι Σταγιώτες που εδώ και χρόνια ήταν και γι αυτούς ο ιερέας της ενορίας τους.
Σαν σήμερα πριν από 34 χρόνια, στις 13 Νοεμβρίου 1978, λειτούργησε για πρώτη φορά στο Γαρδίκι, νέος τότε, ο παπά-Σπύρος. Και η μοίρα το ‘φερε την ίδια ακριβώς μέρα να φύγει από κοντά μας.
Πολύ μικρή φάνηκε η εκκλησία για τον κόσμο που βρέθηκε στη Κουτσούφλιανη. Κατήφεια και θλίψη για τον άνθρωπο που μας συνόδευσε σ’ όλες της εκδηλώσεις της ζωής μας. Σε χαρές και σε λύπες ήταν κοντά μας. Από μέρους των όλων των Γαρδικιωτών μίλησαν, ο πρόεδρος των Γαρδικιωτών της Αθήνας Θανάσης Νικολοδήμος και ο δάσκαλος Βασίλης Μαλούκος, που για χρόνια συνεργάστηκαν στο εκκλησιαστικό συμβούλιο με άριστα αποτελέσματα. Για άλλη μια φορά εκθείασαν το έργο του και τη προσφορά του σ’ όλη τη περιοχή. Και τον ευχαρίστησαν.
Απαρηγόρητη η γυναίκα του, που τον συντρόφευε τόσα χρόνια με αγάπη. Και δίπλα της τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Σ’ όλη την οικογένεια του αγαπημένου μας παπά-Σπύρου για άλλη μια φορά εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήρια μας.
Φωτογραφία-πληροφορίες: Τάσος Ζαχαριώτης




Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός στους κατοίκους του χωριού μας και σ’ όλους τους  Γαρδικιώτες. Ο παπάς του χωριού μας, ο αγαπητός μας παπά-Σπύρος, πέθανε. Βρίσκονταν στο σπίτι του στη Κουτσούφλιανη, κι ενώ ανάρρωνε, ύστερα από μια επέμβαση που είχε κάνει. Εκεί άφησε τη τελευταία του πνοή στις 4:30 το απόγευμα σήμερα Δευτέρα (12/11/2012). Στο χωριό οι καμπάνες των εκκλησιών χτύπησαν πένθιμα. Η κηδεία θα γίνει αύριο Τρίτη (13/11/2012) στις 2:00 το μεσημέρι στο όμορφο εκκλησάκι του Αγίου Τρύφωνα και Προφήτη Ηλία στη Κουτσούφλιανη, κοντα στο σπίτι του, παρουσία του Μητροπολίτη Φθιώτιδας κ. Νικολάου.
Για περισσότερο από 35 χρόνια ήταν ο πνευματικός πατέρας όλων μας. Ακόμη και συνταξιούχος συνέχισε να λειτουργεί ανελλιπώς και να προσφέρει τις υπηρεσίες στο ποίμνιό του. Σοβαρός, ευγενής, υπόδειγμα εντιμότητας και καλοσύνης, πραγματικά ένας άξιος λευίτης. Το blog μας συλλυπείται θερμά τη γυναίκα του και τα παιδιά του.