Μιά βόλτα στο χιονισμένο Γαρδίκι

Ο Αϊ Θανάσης

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΝΤΩΝΕΤΣΗ

Ο φίλος μας ο Γιώργος που κι αυτός είχε ανέβει στο χωριό τις ημέρες των Χριστουγέννων, μας έστειλε φωτογραφίαες και την κίνηση των ημερών.

Η πλατεία της Παναγίας με την εκκλησία

Χριστούγεννα στο χωριό: τσίπουρο και γουρουνοχαρές δίπλα στο τζάκι, βόλτες σ' ένα σχεδόν άδειο χωριό και ύπνο. Με παρέα τον Χαράλαμπο και το Δημήτρη Μαλκογιάννη που είχαν ανέβει οικογενειακώς, τον Στρατηγό Θανάση Νικολοδήμο και τον αδελφό του τον Νώντα περάσαμε όμορφες ώρες γύρω από το αναμένο τζάκι. Λίγο κόσμο συνάντησα μόνο στο Ντούβλη. Εκείνο που συνειδητοποίησα ήταν η ανάγκη του ξενοδοχείου.

Ο πλάτανος της Παναγίας χιονισμένος

Το Σάββατο το χιόνι έφτασε τα 40 εκ. και έφυγα από το χωριό. Να ευχηθώ του χρόνου να έχει περισσότερο κόσμο, περισσότερα σπίτια ανοικτα.

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΓΑΡΔΙΚΙ ΜΑΣ

(χωρίς πολλά χιόνια, αλλά με πολύ κρύο)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

του ανταποκριτή μας ΤΣ

Τετάρτη πρωί-παραμονή χριστουγέννων- φορτώσαμε αλυσίδες, ξηρά τροφή και υπομονή- και ξεκινήσαμε με λιακάδα από την Αθήνα για το χωριό. Πολύ κίνηση στην Εθνική Οδό, αλλά ο καιρός καλός σ' όλη την διαρκεια του ταξιδιού. Στην διαδρομή είχαμε συνεφιά και όσο ανεβαίναμε προς το χωριό τόσο το κρύο δυνάμωνε. Χιόνι δεν υπήρχε στο δρόμο και μόνο όταν φτάσαμε στο χωριό βρήκαμε λιγο στα κεραμίδια των σπιτιών. Το βράδυ είχε ξαστεριά και το κρύο ήταν τσουχτερό. Στον δρόμο του χωριό λίγα τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.

Χριστούγεννα

Βόλτα στο χιονισμένο δάσος του χωριού (φωτ. Γ.Α.)

Χριστούγεννα πρωί έκανα μια βόλτα στον κεντρικό δρόμο του χωριού. Ησυχία. Σε μερικά σπίτια έβλεπες καπνό να βγαίνει απ' το τζάκι... Νομίζω ότι ήταν λιγότερα από άλλες χρονιές. Μάλλον φοβηθηκαν από τις προγνώσεις των μετεορολογικών δελτίων στη TV και δεν μετακινήθηκαν. Το χιόνι αρχίζει σχεδόν από την Αγία Παρασκευή και πάνω. Το απόγευμα λίγοι βρέθηκαν στο καφενείο του Θέου. Το βράδυ ξαστεριά και η θερμοκρασία στο -2 C. Όλοι βρισκόμαστε γύρω από το τζάκι τρόγωντας λουκάνικα από την Αθήνα και αναμένοντας το χιόνι το οποίο ούτε και σήμερα εμφανίστηκε σε πίσμα των Αθηναίων μετεορολόγων. (Και μιά διαπίστωση γι' αυτούς που έχουν φορητό PC: η ταχύτητα μεταφοράς δεδομένω στο Γαρδίκι είναι πολύ καλή. Για τον ΟΤΕ μιλάμε πάντα)

Χιονίζειιιιιι!

Ο νερόμυλος της Παναγίας χιονισμένος (φωτ. Γ.Α.)

Σήμερα -Παρασκευή- άρχισε να χιονίζει! Ξυπνήσαμε κατα τις 10 το πρωί και είδαμε μικρες νιφάδες χιονιού να πέφτουν! Πιάσμε ο καθένας από ένα παράθυρο και περιμένουμε να το στρώσει. Μέχρι το μεσημέρι τίποτα το σπουδαίο. Το απόγευμα συνεχίζει να ρίχνει "πασπαλίζοντας" σαν λουκουμόσκονι τη γη και το χιονι έχει φτάσει τα 5 εκ. Τώρα είναι βράδι, βγήκαμε μια βόλτα στον Άι Θανάση. Ένα λεπτό στρώμα χιονιού έχει καλύψει τα πάντα και είναι πανέμορφα. Ο δρόμος είναι ανοικτός και το μόνο σημείο που χρειάζεται προσοχή είναι στην ανηφόρα στην είσοδο του χωριού και στο γεφυράκι κάτω από την πλατεία του Αι Θανασιού.

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΡΔΙΚΙ ΜΑΣ

Το χωρίο μας στο διαδύκτιο

Πλημμύρισε το διαδύκτιο από σελίδες για το Γαρδίκι μας. Εκτός από εμάς, τον Οκτώβριο ξεκίνησε και το gardikigantonet.blogspot.com του Γιώργου Αντωνετσή με πολύ όμορφες φωτογραφίες από το δάσος και το χωριό μας. Πριν από λίγες ημέρες άνοιξαν άλλα παιδιά, ένα καινούργιο blog το gardikiomilaion.wordpress.com που ζητά συνεργασία για θέματα ιστορίας και λαογραφίας. Τρία blogs λοιπόν για όλα τα γούστα. Εκει όμως που γίνεται κακός χαμός είναι στο Facebook. Κατ’ αρχήν έχουμε το Group: Gardiki Omilaion, με 100 περίπου μέλη (προς το παρών) που έχει ανοίξη ο Γιάννης Τσικριπής, και βέβαια όλη η νεολαία του χωριού, οικογένειες ολόκληρες (Τσικριπή, Μαλκογιάννη, Μπαρπάτση, Πρωτοπαπά, Βαρσαμογιάννη, Παπανάγνου, Στριφτού, Καραμήτρου, Γαρδίκη κτλ) φιγουράρουν στις σελίδες του Facebook.

Συν-intrenet-ιστές αδέλφια μας, επικοινωνήστε μαζί μας.

Στείλτε μας το mail σας για να επικοινωνούμε,

και γράψτε μας ότι νέο μάθατε - μερικοί από μας

πηγαίνουν τακτικά στο Γαρδίκι - και

ότι ακούσατε σχετικά με το χωρίο μας.

Στείλτε μας φωτογραφίες από τοπία, εκκλησίες,

σπίτια και παρέες του χωριού μας.

Περιμένουμε!

Ήμαρτον, Δέσποτα μου...

Ο παπάς από τη Σπερχειάδα (αυτός με την κόκα...) ζητάει συγχώρεση από το ποίμνιο του, την οικογένεια του και κυρίως από το Δεσπότη Νικόλαο, για να τον αφήσει στη θέση του. Πρωί-πρωί βγήκε στον Αυτιά, και από κοντά κι η παπαδιά παρακαλούσε:
"Θα περάσουμε μαύρα Χριστούγεννα. Κι εμείς και τα παιδιά μας. Ας τον συγχωρέσει ο Δεσπότης".

Ο ίδιος ο παπάς ζητάει μια... ακόμη ευκαιρία. "Είμαι νέος ακόμη. Θέλω να συνεχίσω την ζωή μου. Δεν έβλαψα κανέναν. Μόνο τον εαυτό μου. Ζητώ συγνώμη από τον Θεό και τους ανθρώπους".

Άγιε Λαμίας, συγχωρέστε τον, γιατί αυτός θα καλήξει στα "Παρατράγουδα" της Πάνια, και εμείς στο τρελάδικο ...

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ?

Πριν από 2 χρόνια περίπου άρχισε να κτίζεται στο χωριό μας ξενοδοχείο. Ήταν όνειρο χρόνων. Κατά καιρούς είχαν παρουσιάσθει κάποιοι που αυτοπροσδιορίζονταν ως επενδυτές, και συζητούσαν με τοπικούς «παράγοντες» για την παραχώρηση κοινοτικού χώρου και να αναλάβουν την κατασκευή του κτιρίου. Ευτυχώς αυτό κρατούσε λίγο και οι «επενδυτές» εξαφανίζονταν! Τελικώς το ξενοδοχείο ξεκίνησε να το κτίζει ο αγαπητός φίλος και κυρίως ΓΑΡΔΙΚΙΩΤΗΣ Νίκος Βασιλείου.

Και χαρήκαμε όλοι. Όμως ενώ περιμέναμε να έχει τελειώσει το καλοκαίρι, βλέπουμε το έργο να καρκινοβατεί. Τι συμβαίνει? Ακούγονται διάφορες κουβέντες, ότι τελείωσαν τα χρήματα. Είναι δυνατόν σε ένα τέτοιο έργο να έγινε κακή οικονομοτεχνική μελέτη?

Επειδη η λειτουργία ξενοδοχείου στο Γαρδίκι, είναι αναγκαία για την ανάπτυξη του χωριού, μήπως πρέπει όλοι μας - μέσω του συλλόγου βέβαια - να βοηθήσουμε για να τελειώνουμε το συντομότερο δυνατόν με το θέμα αυτό. Και δεν εννοώ να βάλει χρήματα ο σύλλογος, αλλά να βοηθήσει τον Βασιλείου σε τράπεζες, υπουργεία και όπου αλλού χρειάζεται, για να συνεχίσει...

ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ !!!! Παπάς από την Σπερχειάδα πιάστηκε με κοκαΐνη

Δεν πίστευαν στα αυτιά τους οι κάτοικοι της Σπερχειάδας όταν έμαθαν ότι 33χρονος ιερέας, κάτοικος της πόλης, συνελήφθη έχοντας στην κατοχή του 2,4 γραμμάρια κοκαΐνης. Τον παπά, ο οποίος είναι παντρεμένος και πατέρας 2 παιδιών, συνέλαβαν οι αστυνομικοί έξω από το σπίτι του. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ιερέας είπε στους αστυνομικούς ότι τα ναρκωτικά προορίζονταν για προσωπική του χρήση, καθώς είναι χρήστης ουσιών εδώ και πολλά χρόνια. Την Παρασκευή 28/11, το βράδυ, ο ιερέας τη στιγμή που επέστρεφε στο σπίτι του στη Σπερχειάδα από τη Λαμία συνελήφθη από αστυνομικούς. Κατά τη διάρκεια έρευνας στο αυτοκίνητό του εντόπισαν μικρή ποσότητα κοκαΐνης και συγκεκριμένα 2,4 γραμμάρια. Οι αστυνομικοί παρακολουθούσαν τις κινήσεις του διακριτικά από τη Λαμία και διαπίστωσαν ότι ήρθε σε επαφή με ανθρώπους που κινούνται στον κόσμο των ναρκωτικών.

Ο ιερέας κατά τη διάρκεια της ανάκρισης κατονόμασε και άλλα άτομα που εμπλέκονταν στην υπόθεση, από τους οποίους συνελήφθη ένας 29χρονος ο οποίος φέρεται να προμήθευσε στον ιερωμένο την κοκαΐνη που βρέθηκε στην κατοχή του. Και οι δύο προσήχθησαν το Σάββατο 29/11 στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών Λαμίας και πήραν προθεσμία να απολογηθούν για τη Δευτέρα 1/12 το μεσημέρι.

Έτσι λύθηκε το μυστήριο της ανεξήγητης ευφορίας των γιαγιάδων της περιοχής μας. μετά την κυριακάτικη λειτουργεία, και ιδιαίτερα μετά το εντατικό θυμιάτισμα που δεχόταν από τον παπά. Στο θυμιατό έβαζε "φούντα"! Οι κάτοικοι απαιτούν να μην τιμωρηθεί ο εφημέριος αλλά να ανακηρυχτεί σε ευεργέτη τη περιοχής, αφού όπως λένε βελτίωσε σημαντικά τη γενικότερη αισιοδοξία των κατοίκων αλλά και συνετέλεσε στην πληθυσμιακή αύξηση στα μέρη μας!


Ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους αφέθηκαν την Δευτέρα 1/12 μετά την απολογία τους στον ανακριτή ο 33χρονος ιερέας από τη Σπερχειάδα που συνελήφθη για κατοχή κοκαΐνης αλλά και ο 30χρονος Λαμιώτης ο οποίος του είχε προμηθεύσει τα ναρκωτικά. Σύμφωνα με τον συνήγορο Δημήτρη Κρούπη οι δικαστικές αρχές πείστηκαν ότι η ποσότητα των ναρκωτικών προορίζονταν για προσωπική χρήση.

Επιτέλους πελάτης!

Δεν το πιστεύω...! Μας διαβάζουν και επικοινωνούν μαζί μας. Κι εμείς που νομίζαμε ότι είμαστε «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Ο Γιώργος Αντωνετσής, μας βρήκε και μας έστειλε μια σειρά φωτογραφίων που τράβηξε στο χωριό μας πριν από λίγες ημέρες.

Ένα μικρό κειμενάκι-σχόλιο για το δρόμο προς την Οξυά, μας έστειλε ο IOANNIS. Εκτός από φωτογραφίες όμως, θα περιμένουμε να μας γράψετε σχόλια και ειδήσεις (από το χωριό, αλλά και από τους Γαρδικώτες της Αθήνας), κουτσομπολιά και γνώμες. Γιατί έτσι θέλουμε να λειτουργήσει το Blog του χωριού μας.

ΠΡΟΣΦΟΡΑ

Αχ βρε Αλογοσκούφη που μας κατάντησες!

Ο δρόμος για την Οξυά

Ευχάριστη έκπληξη μου επεφύλαξε ένας περίπατος στον δρόμο για την Οξυά, προχθές που είχα ανέβει στο χωριό! Ένα κομμάτι του δρόμου, περίπου 6 χλμ., έχει ασφαλτοστρωθεί. Απ’ ότι έμαθα οι εργασίες θα συνεχισθούν την Άνοιξη, μια και το χειμώνα θα σταματήσουν. Σιγά-σιγά όμως, ελπίζουμε ότι ο δρόμος θα φτάσει μέχρι το χωριό της Γραμμένης Οξυάς. Από εκεί και πέρα, ο δρόμος έχει στρωθεί με άσφαλτο εδώ και χρόνια. Έτσι δημιουργείται ένας οδικός άξονας που θα ενώνει την Λαμία (δηλ. την Εθνική Οδό) με την Ναύπακτο και την Πάτρα, παρακάμπτοντας τον Μπράλο και την Άμφισσα.

Τα Γομάρια

Μου αρέσει που θέλουμε να πιστεύουμε οτι είμαστε οι καλύτεροι της περιοχής, και ότι το Γαρδίκι είναι το ομορφότερο χωριό. Αμ δε! Ας πεταχτεί κανείς ως τα Ζαγοροχώρια, το Πήλιο, αλλά και πιο κοντά. Ας πάει ως τη Δομνήστα, το Κρίκελο, ακόμη και στα Μάρμαρα για να δει πως είναι τα χωριά που επενδύουν στο μέλλον. Πουθενά δεν υπάρχει το χάλι που βλέπουμε στην είσοδο του Γαρδικιού. Μπάζα και σκουπίδια στην είσοδο του χωριού, στην διασταύρωση για Παλιοχώρι-Πουγκάκια. Και μην μουρμουρίσει κανείς, Πρόεδρος, Πάρεδρος, Σύμβουλος και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις οτι δεν τα είδε και δεν ξέρει ποιός τα πέταξε. Και τελικά γιατί δεν φρόντισε κανείς από τους παραπάνω να τα μαζέψουν? Προφανώς δεν προλαβαίνουν από τα καλοκαιρινά πολιτιστικά δρώμενα στο χωριό...

Γόμαρος αυτός που τα πέταξε αλλά γαϊδουρια και εμείς που κάνουμε οτι δεν τα βλέπουμε.

Το χαλάσαμε κι’ αυτό!

Το δάσος μας, με τα έλατα και τις οξυές, είναι από τα πιο όμορφα στην Ελλάδα. Πανέμορφα μέρη, όπου περιδιαβαίναμε απο μικροί όπως η Αγία Παρασκευή, του Παύλου η βρύση (Βαγγέλω), ο Αϊ Γιώργης, κ.α. αποτελούσαν σημεία αναφοράς για τους πατεράδες μας αλλά και για μας τους ίδιους.

Πριν από 3-4 χρόνια και στα «μουλοχτά» ξεκίνησαν μια διαπλάτινση του δρόμου από το Γαρδίκι προς την Άμπλιανη. Στο πέρασμα σαρώσαν τα πάντα! Εκοψαν έλατα, χάλασαν το υδαύλακα που ακολουθούσε το δρόμο (το γραφικό και στενό μεν αλλά βατό απο αυτοκίνητα δρόμο) και κατέστρεψαν ολοσχερώς το τοπίο στου Πάυλου τη βρύση. Ποιός την έκανε?

Είπαν ότι την έκανε η ΔΕΗ για να δημιουργήσει αιολικό πάρκο. Και δεν αντέδρασε κανείς, ούτε ο τότε Πάρεδρος, ούτε ο Σύλλογος, ούτε και εμείς οι κάτοικοι. Κάποιοι μουρμούριζαν ότι οι ανεμογεννήτριες θα ενοχλούσαν τις προβατίνες, και θα άλλαζαν την αισθητική του τοπίου στη Σαράνταινα. Πιθανόν να είχαν και δίκιο-για το τοπίο, όχι για τις προβατίνες-αλλά για την καταστροφή του δάσους δεν του ένοιαξε? Και τι έγινε τόσα χρόνια με Αιολικό Πάρκο?

Φθινόπωρο 2007

Έχω τη γνώμη ότι η όμορφότερη εποχή στο Γαρδίκι είναι το Φθινόπωρο. Είναι τόσα τα χρώματα που η φύση μας αποκαλύπτει!
(Τις φωτογραφίες μου τις έστειλε ένας φίλος μου πριν από λίγες ημέρες. Επειδή μου άρεσαν πολύ, σας τις παρουσιάζω τώρα, έστω κι αν δεν είναι φθινόπωρο)

Πνιγμένο στο πράσσινο το σπίτι του Γκέκα. Στο ισόγειο ήταν παλιά η ταβέρνα του Μπαρμπαγιάννη Γκέκα.

Ο δρόμος πρός τη "Παναγία" κάτω από το ξενοδοχείο του Ντούβλη. Στο βάθος φαίνεται το καμπαναριό της εκκλησίας.

www.gardikiotikos-sylogos.gr

Τι θέλουν κι ασχολούνται με θέματα που δεν γνωρίζουν και που δεν θα καταλάβουν μάλλον ποτέ. Γιατί να ασχοληθεί η εφημερίδα του συλλόγου με την «Διαδικτυακή Εξάρτηση» ένα θέμα που μάλλον το αντέγραψαν απ’ αλλού. Θα μου πεις εδώ στο τελευταίο φύλλο υπάρχουν κείμενα για «το θηλασμό των Ελληνίδων» ή για τον «κυκλώνα στη πόλης Σαντού της Κίνας το 1922» και στο internet θα κολλήσουν? Με κουβέντες παρέας επαρχιακού καφενέ προσπαθεί να γεμίσει τις σελίδες της η εφημερίδα του χωριού μας. Αφού θέματα που αφορούν το χωριό μας δεν υπάρχουν ας γίνουν λιγότερες οι σελίδες, ή ας τυπώνεται σε μικρότερο σχήμα. Αντί λοιπόν να μπουρδολογούν γράφοντας για την «Μάνα τη Ρουμελιώτισσα», «τον δεκάλογο του τεμπέλη» και να νομίζουν ότι εκδίδουν τους “New York Times”, ας μάθουν ότι τα Πουγκάκια και το γειτονικό Παλιοχώρι έχουν «Δικτυακό Τόπο» (τα Πουγκάκια έχουν δύο sites). Θα μου πουν κάποιοι ότι την εφημερίδα τη διαβάζει και η θειά μου η Κωστάντω ενώ στο internet πρόσβαση έχει μόνο το 25% περίπου των Ελλήνων. Σύμφωνοι αλλά αυτό το 25% είναι νέοι. Και ύστερα αξίζει το κόπο να ξοδεύονται χρήματα για ένα έντυπο που τελικώς τα μόνα ενδιαφέροντα που βρίσκει κανείς μέσα είναι οι γεννήσεις, οι γάμοι, οι κηδείες και τα μνημόσυνα. Ας πληρώνουμε συνδρομή και ας μας τηλεφωνούν αυτά τα μαντάτα. Τουλάχιστον θα έχουμε και προσωπική επαφή με τα μέλη του Συλλόγου. Και τελικώς αφού οι μετέχοντες στα Συλλογικά -που δεν ξεπερνούν τους 20-30 –σκούζουν για την απουσία νέων στο σύλλογο ας κοιτάξουν νέες μεθόδους προσέγγισης των νέων. Γιατί η θειά μου η Κωστάντω και που την διαβάζει την εφημερίδα μάλλον δεν καταλαβαίνει πολλά πράγματα μετά το τελευταίο εγκεφαλικό που την βρήκε. Α! Και να μην ξεχάσω. Θα ήθελα να ρωτήσω το συγγραφέα του κειμένου «Διαδικτυακή Εξάρτηση», η έρευνα στην οποία αναφέρεται στα «Γαρδικιωτικα Νέα» έχει συμπεριλάβει και τους Παλιοχωριάτες?

Το ψήσαμε κι εφέτος

Το Πάσχα το φετινό, μάλλον Χριστούγεννα θύμιζε, παρ’ ‘όλο που έπεσε σχεδόν Πρωτομαγιά. Από την Μεγ. Παρασκευή ξεκίνησε βροχή και ομίχλη. Βέβαια όλα γύρω ήταν καταπράσινα κι ανθισμένα, αλλά ποιος μπορούσε να τα χαρεί? Ο καιρός δεν βοηθούσε. Το βράδυ τον Επιτάφιο τον περιφέραμε σχεδόν τρέχοντας (με τελετάρχη πάντα τον Τάσο).

Το Μεγ. Σάββατο το πρωί η θερμοκρασία έφτασε τους 5^ο C, η ομίχλη σε άφηνε να δεις στα 20 μέτρα και η βροχή συνέχιζε εκνευριστικά. Γύρω στο μεσημέρι ο καιρός καλυτέρευσε λίγο και έδωσε την ευκαιρία στις νοικοκυρές να ετοιμάσουν το σπίτι για την Ανάσταση, να σουβλίσουμε το αρνί και να βγούμε βόλτα μέχρι τον Θέο. Το βράδυ η εκκλησία γέμισε. Τελικώς ανέβηκαν αρκετοί Γαρδικιώτες στο χωριό για το Πάσχα, απλά κλείστηκαν στα σπίτια τους. Ο καιρός το ξαναγύρισε στη βροχή, και η Ανάσταση έγινε μέσα στην εκκλησία.

Την Κυριακή του Πάσχα τα πράγματα βελτιώθηκαν. Συνεφιά και ψύχρα. Τα αρνιά μπήκαν στη φωτιά και τελικώς τα ψήσαμε! Και βέβαια όπως συμβαίνει πάντα σε μας τους επαρχιώτες, το αρνί τα φάγανε οι εξ' Αθηνών φιλοξενούμενοί μας. Ας ελπίσουμε ότι του χρόνου θα είναι καλύτερα.

Ζήτω η 25η Μαρτίου

Από τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου στο χωριό μας. Άντε και καλό Πάσχα πατριώτες!

Welcome to Gardiki!

Πέρασαν 30 χρόνια από την έκδοση του πρώτου τεύχους. Ήταν το πρώτο έντυπο σε όλη την Δυτ. Φθιώτιδα. Αναφέρομαι στο περιοδικό «ΓΑΡΔΙΚΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ» που μέχρι τα μέσα τις δεκαετίας του ’90 –πρόλαβα τα τελευταία τεύχοι- μπορούσε κανείς να διαβάσει θέματα γύρω από την ιστορία, τη λαογραφία και τη ζωή του χωριού.

Άλλωστε μερικοί απ’ αυτούς που έγραφαν είχαν προλάβει τά σύνορα στο Δομοκό και οι παπούδες τους είχαν ζήσει επί Όθωνα. Οι περισσότεροι είχαν γεννηθεί σ’ ένα κεφαλοχώρι –το Γαρδίκι ήταν η έδρα του Δήμου Ομιλαίων- με δυό σχολεία, με γιατρούς, αστυνομία, καταστήματα... Έζησαν δυό πολέμους, τον Εμφύλιο και του χωριού τη φθήνουσα πορεία. Όμως παιρνούσαν τα χρόνια, κι ένας-ένας απ’ τους γέροντες «συγγραφείς», εγκατέλειπε τον μάταιο τούτο κόσμο. Όλο και πιό λίγοι διάβαζαν και ακόμη λιγότεροι ... έγραφαν.

Έτσι σταματώντας το περιοδικό, ξεκίνησε η έκδοση της εφημερίδας του Συλλόγου. Θέματα ποικίλα: δραστηριότητες του Συλλόγου, κοινωνικά κ.ά.

Όμως, δυστυχώς, ούτε η εφημερίδα και -κυρίως- ούτε ο Σύλλογος αποτελούν σημεία αναφοράς για τους εν Αθήναις Γαρδικιώτες. Ένα διαχρονικό πρόβλημα που είχε Σύλλογος ήταν η επαφή του με τους νέους και η προσπάθεια να τους κάνει να ενδιαφέρονται για το χωριό. Δύσκολα να βρείς λύση σε τέτοιο πρόβλημα.

Τριάντα χρόνια μετά το πρώτο έντυπο για το Γαρδίκι δημιουργήται το πρώτο ηλεκτρονικό «έντυπο» για το χωριό μας. Στείλτε με e-mail κείμενα, παρατηρήσεις, φωτογραφίες. Με χαρά θα τα αναρτήσουμε.