Όσο πλησιάζει ο χειμώνας και το
χωριό μας αδειάζει από κατοίκους τόσο γίνεται ευάλωτο σε κλοπές και
καταστροφές. Η φίλη μας και συμπατριώτισσά μας Μαρία Βλάχου μας έστειλε ένα mail για αυτά που είδε να γίνονται
στο χωριό μας και που δυστυχώς τα ανακαλύπτουμε αργά. Μας γράφει:
«Την
Τετάρτη στις 26 Σεπτεμβρίου είχα πάει στο χωριό με τον άνδρα μου ο οποίος είναι
μαρμαράς για μια δουλειά του στο νεκροταφείο. Εγώ τον άφησα να τελειώσει την
εργασία του και πήγα στο σπίτι μου που βρίσκεται λίγο πιο πέρα από την πλατεία της
Παναγίας. Ο άντρας μου συνέχισε να δουλεύει πίσω από την εκκλησία σε ένα σημείο
που δεν ήταν εύκολο να τον δει κάποιος. Σε κάποια στιγμή άκουσε έναν αθίγγανο
να φωνάζει από το μεγάφωνο, ότι μαζεύει όλα τα παλιά κτλ. Περιττό να σας πω ότι
ξήλωνε φράχτες από το νεκροταφείο, έπαιρνε σίδερα, παλιά καροτσάκια και ότι άλλα αντικείμενα έβρισκε μπροστά του.
Αν δεν εμφανίζονταν ο άντρας μου ποιος ξέρει τι άλλο θα έπαιρνε… Δεν θα άφηνε καντήλι
για καντήλι στους τάφους. Κάτι πρέπει να
γίνει.
Επίσης
θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι έχει σπάσει κάποιος αγωγός νερού στη βόρεια
πλευρά του νεκροταφείου και όλα τα μνήματα έχουν βυθιστεί στο νερό. Μιλάω για
πίσω από την εκκλησία. Είναι κρίμα!»
Ευχαριστούμε τη φίλη μας. Εμείς το
μόνο που θα συμπληρώναμε είναι ότι ξέρουμε πως είναι δύσκολο να αστυνομευθούν
τα ορεινά χωριά, αλλά καλό θα ήταν όσοι έμεινα στο χωριό μας να παρακολουθούν «περίεργες»
κινήσεις αγνώστων, να σημειώνουν στοιχεία κι ας ειδοποιούν την αστυνομία. Η οικονομική
κρίση θα φέρει και χειρότερα.