Ανοιξιάτικο τοπίο, πανέμορφο. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη και ζεστή. Καταπράσινα τα πάντα, κι απ’ την είσοδο του χωριού το πράσινο αναμιγνύεται με το λευκό από τις ανθισμένες κερασιές, ενώ η Σαράνταινα και η Οξυά στο μεγαλύτερο μέρος τους ήταν χιονισμένες.
Λιγοστά τα αυτοκίνητα στο κεντρικό δρόμο. Όμως αυτό δεν αποτελεί δείγμα γιατί έχουν ανοιχτεί παντού δρόμοι και σχεδόν ο καθένας αφήνει το αυτοκίνητό του στην είσοδο του σπιτιού του. Το βράδυ στην εκκλησία. Η φθορές από την υγρασία είναι σημαντικές στο εσωτερικό της εκκλησίας της Παναγίας. Ας ελπίσουμε ότι η λύσεις που δόθηκαν –κάλυψη της καταπακτής του καμπαναριού με κεραμίδια και του τρούλου με μπλε στεγανοποιητικό υλικό- θα λύσει το πρόβλημα, αν και μάλλον αισθητικά χαλάει την όψη της εκκλησίας μας. Το μόνο θετικό που μπορεί να προκύψει από την αποκατάσταση των φθορών στο εσωτερικό, είναι να αντικατασταθούν αυτές οι αποκρουστικές τοιχογραφίες που κατασκευάστηκαν από κάποιον ατάλαντο Λαμιώτη αγιογράφο με καινούργιες καλύτερες. Κατανυκτική η ατμόσφαιρα στην Σταύρωση, λίγος κόσμος. Απών και ο πρωτοψάλτης Γιάννος. Μια ίωση μας στέρησε εφέτος από την …καλλίφωνη ψαλμωδία του. Περαστικά Γιάννο μας και ελπίζουμε του χρόνου –ο Θεός να μας έχει καλά –θα σε απολαύσουμε!
Ηλιόλουστη ημέρα. Γύρω στις 11:00 έγινε η Αποκαθήλωση. Ελάχιστα αυτοκίνητα ανηφορίζουν. Μια βόλτα στο χωριό γεμίζει κάθε Γαρδικιώτη με ανάμικτα συναισθήματα. Είναι ευχάριστο το ότι χτίζονται νέα σπίτια. Δυο πολύ όμορφα, σχεδόν έτοιμα, βρίσκονται προς τη Μπαρτσετσόραχη. Άλλα παλιότερα ανασκευάζονται με πολύ προσοχή και σεβασμό στην παράδοση. Θλίψη προκαλεί η θέα σπιτιών γνωστών και συγγενών που αφήνονται στη φθορά του χρόνου. Και βέβαια προκαλεί ανησυχία σ’ όλους μας η στασιμότητα της πορείας του ξενοδοχείου.
Το βράδυ στον Επιτάφιο. Σίγουρα εφέτος λιγότεροι συγχωριανοί μας ανέβηκαν στο χωριό για τις ημέρες του Πάσχα. Η εκκλησία δεν γέμισε. Τα εγκώμια –ίσως οι μελωδικότεροι ύμνοι στην Ορθόδοξη Εκκλησία –αφέθηκαν στην φωνητική επιδεξιότητα του Τάσου. Μάταια η Σοφία Μαλούκου -η δασκάλα- προσπαθούσε να μετριάσει τον ίστρο του Τάσου. Απτόητος αυτός. Άλλωστε ήταν και ο γενικός τελετάρχης. Υπεύθυνος θυμιατού, ανοιγοκλεισίματος της θύρας, κ.τ.λ. Η περιφορά έγινε έως την πλατεία του Σταυρού. Παρ’ όλο που ο καιρός ήταν θαυμάσιος, δεν ξέρω για ποιο λόγο ο Επιτάφιος δεν προχώρησε και για τη συνοικία του Αγίου Αθανασίου, πορεία την οποία ακολουθούσε πάντοτε.
Το χωριό έχει αποκτήσει ζωή. Κόσμος σε πολλά σπίτια και στο κεντρικό δρόμο αυτοκίνητα πηγαινοέρχονται. Πολλοί Γαρδικιώτες κατεβαίνουν για τα τελευταία ψώνια στη Σπερχιάδα και στη Λαμία. Και ξαφνικά το μεσημέρι άνοιξε το μαγαζί του Ν. Βασιλείου στον Αι Θανάση και γέμισε κόσμο. Η απορία μας λύθηκε όταν είδαμε να φεύγει ένας-ένας, φορτωμένος με ένα αρνί. Ο Νίκος είναι ο μοναδικός προμηθευτής αρνιών το Πάσχα στο Γαρδίκι. Τελικώς είδαμε και το τετράγωνο τοιχίο της πλατείας του Αγίου Αθανασίου. Μάλλον δεν άξιζε το κόπο για να γίνει ένας σύλλογος μαλλιά-κουβάρια…
Στις 11:00 τη νύκτα κτύπησε η καμπάνα για την Αναστάσιμη λειτουργία. Όπως και πέρυσι ο Δεσπότης Λαμίας Νικόλαος μας ταλαιπώρησε με ένα γραπτό μήνυμα, που αναγκάζει να διαβάσουν οι παπάδες λίγο πριν την αφή του αναστάσιμου φωτός. Παρά την παράκληση του παπά-Σπύρου να μην ριχθούν κροτίδες στη διάρκεια του «Χριστός Ανέστη», κάποιοι λεβέντες (και μάλιστα όχι μικροί) συνέχισαν και φέτος τη βλακώδη παράδοση, φοβίζοντας μικρά παιδιά και ηλικιωμένους, και εισπράττοντας σιχτιρίσματα από τους υπόλοιπους. Τέλος πάντων κάτω από τον πλάτανο ακούσαμε και φέτος το «Χριστός Ανέστη», και αμέσως μετά τροχάδην στο σπίτι για τη μαγειρίτσα!
Πρωί με ελαφριά συννεφιά. Απ’ τις αυλές των σπιτιών αρχίζουν να βγαίνουν καπνοί απ’ τις φωτιές που ανάβουν για το ψήσιμο του αρνιού. Το μεσημέρι η μυρωδιές της Ανοιξιάτικης φύση ανακατεύονται από την τσίκνα των αρνιών. Μια βόλτα στο κεντρικό δρόμο, και βλέπεις κόσμο στου Μαλκογιάννη, στου Μαντέ, κάτω από την Παναγία, στου Τσάντζαλου, στου Ράγκου, στα Συρμαίικα, κάτω από την πλατεία του Σταυρού, στου Τσικριπή, προς τα Παπαναγναίικα, αλλά και πιο ψηλά στα σπίτια που είναι κοντά στο δάσος. Τραγούδια, φωνές, γέλια, ευχές και… πυροβολισμοί. Όσο περνάει η ώρα, τα σύννεφα φεύγουν και ο ήλιος ζεσταίνει την ατμόσφαιρα. Το μεσημέρι όλοι έστρωσαν και έφαγαν έξω. Μερικοί συνέχισαν το γλέντι μέχρι που νύχτωσε.
Δευτέρα του Πάσχα
Σιγά-σιγά αρχίζει η επιστροφή στις πόλεις. Μέχρι το βράδυ το χωριό αδειάζει. Λίγοι μένουν για να αναχωρήσουν κι αυτοί την Τρίτη. Άντε και του χρόνου να βρεθούμε στο χωριό περισσότεροι για να περάσουμε τις γιορτές στο Γαρδίκι μας.
