Με κάθε σοβαρότητα σας λέμε: μας ψεκάζουν! Έχετε δει πόσα αεροπλάνα
περνούν από τον ουρανό του χωριού μας; Δεν το συζητάμε πια, είμαστε σίγουροι.
Και να τα αποτελέσματα.
Πέρυσι στο χωρίο μας υπηρετούσε ως αγροτικός γιατρός μια κοπέλα.
Προσπαθούσε να βοηθήσει τους συγχωριανούς μας όσο μπορούσε. Δεν καταλάβαμε το
λόγο αλλά κάποιοι –ελάχιστοι- τα είχαν βάλει μαζί της. Μέχρι αναφορές κάνανε,
κατηγορώντας την, στους προϊσταμένους της ότι δεν έκανε καλά τη δουλειά της. Αλλά
και με τον επόμενο αγροτικό γιατρό, δεν πρόλαβε να έρθει κι άρχισαν τα ίδια.
Επειδή δε δυσκολεύονται στη γραφή (πιθανόν και στην ανάγνωση…) βάζουν
άσχετους προς το χωριό, δυστυχισμένους ανθρώπους να γράφουν διάφορες ανοησίες
στο διαδίκτυο. Με το πρόσχημα ότι ενδιαφέρονται για το Γαρδίκι, και με τις
στρεβλές πληροφορίες που του δίνονται, οι δυστυχείς αυτοί συνάνθρωποί μας
παρουσιάζονται ως προστάτες των φτωχών και των αδυνάτων ενός χωριού, που καμία
σχέση δεν έχουν. Τώρα εγκαλούν και τα μέλη του Συλλόγου για τις πράξεις τους.
Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, στο στολισμό του Επιταφίου, ο πρόεδρος
του Συλλόγου της Αθήνας που παρακολουθούσε το στολισμό πρότεινε κάτι που δεν
συμφωνούσε ένας άλλος συμπατριώτης μας, ο οποίος άρχισε να φωνάζει μέσα στην
εκκλησία χωρίς να σέβεται τίποτα, δημιουργώντας χωρίς λόγο εκνευρισμό.
Αναγκάστηκε ο πρόεδρος να φύγει από την εκκλησία ενοχλημένος.
Πριν από κάμποσο καιρό σε συζήτηση στο καφενείο του χωριού και εις
επήκοον όλων των παρευρισκομένων, κάποιος άλλος συμπατριώτης μας την «έπεσε» φωνάζοντας στο παπά-Σπύρο. Δεν του άρεσαν κάποιες
παρατηρήσεις του παπά μας κι άρχισε τις φωνές…
Άλλος αγανακτισμένος, βρίζει από το facebook το Πρωτοσύγκελο της Μητρόπολης και τους παπάδες, γιατί
δεν του δίνουν χρήματα για να ζει την οικογένειά του.
Είκοσι οχτώ (ολογράφως)! 28 (αριθμητικώς)! Τόσους ψήφους πήρε στο
χωριό μας η Χρυσή Αυγή στις εκλογές του Μαΐου. Στις επαναληπτικές του Ιουνίου έπεσε
στις 17 ψήφους, αλλά το πρόβλημα παραμένει… Και το εκπληκτικό δεν είναι ότι
βρέθηκαν Γαρδικιώτες που ψήφισαν Νεοναζί. Αυτό που σε στέλνει αδιάβαστο είναι
ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς το έλεγαν και δημόσια, θεωρώντας το, πράξη
αντίστασης.
Δεν μας ψεκάζουν μόνο. Πρέπει και στο νερό που πίνουμε να ρίχνουν
κάτι. Δεν έχουμε ελπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου