Η γιορτή της Παναγίας

του Ιωάννη. Ε. Κορέλη

Διασχίζοντας τον κεντρικό δρόμο από την είσοδο του χωριού ως τη πλατεία της Παναγίας, προς στιγμήν νόμισα ότι βρισκόμουν στα Ματογιάννια, στη Μύκονο. Δεν ήταν μόνο το πλήθος, όσο η ηλικία, η εμφάνιση των παιδιών και η ποικιλία από smartphones και iPhones! Το χωριό μας την εβδομάδα του Δεκαπενταύγουστου πλημμύρισε από νέους. Επίκεντρο όλης της ζωντάνιας ήταν το ξενοδοχείο, του οποίου η βεράντα είχε γίνει catwalk για τις Γαρδικιώτισσες. Αλλά και οι ταβέρνες και τα καφενεία στις πλατείες, ήταν γεμάτα κόσμο. Πολλά, μα πάρα πολλά χρόνια είχαμε να δούμε τόση ζωντάνια στο Γαρδίκι.

Την Τετάρτη 14 Αυγούστου, παραμονή της Παναγίας, στο χωριό δεν υπήρχε σπίτι που να ήταν κλειστό! Η Κοινότητα είχε φροντίσει να είναι πεντακάθαροι δρόμοι και πλατείες. Το απόγευμα έγινε όπως κάθε χρόνο ο εσπερινός στην εκκλησία της Παναγίας από τον αγαπητό μας παπά-Γιάννη και σεβαστό παπά-Τσόκα απ’ τα Κανάλια, που παρά την ηλικία του συνεχίζει να λειτουργεί.

Για πρώτη φορά έγινε και λιτάνευση της παλιάς εικόνας της Κοίμησης της Θεοτόκου. Το βράδυ δεν εύρισκες καρέκλα για να καθίσεις πουθενά. Όρθιοι περίμεναν στο ξενοδοχείο για να αδειάσει τραπέζι. Στις ταβέρνες υπήρχε το αδιαχώρητο. Το ξενοδοχείο άλλαξε την εικόνα του χωριού μας. Στην ταβέρνα του Θέου, στα τραπέζια είχαν στρωθεί τραπεζομάντιλα και οι σερβιτόροι φορούσαν μπλούζες με το λογότυπο της ταβέρνας! Αλλάζουν οι καιροί…

Πέμπτη 15 Αυγούστου. Το πρωί ο καθιερωμένος εκκλησιασμός. Με το πέρας της λειτουργίας ο Σύλλογος προσέφερε σ’ όλους τους συγκεντρωμένους στην πλατεία, το κλασσικό τσίπουρο με το λουκούμι. Η μέρα αύτη είναι μοναδική για τους Γαρδικιώτες, όχι μόνο γιατί γιορτάζει το χωριό μας, αλλά επειδή δίνει σ’ όλους εμάς τη δυνατότητα να ξανασυναντηθούμε, φίλοι και συγγενείς απ’ όλα τα σημεία της Ελλάδας.

Από νωρίς το μεσημέρι άρχισε να ετοιμάζεται η πλατεία στη Παναγία για την μουσική βραδιά που οργάνωσε ο Σύλλογος της Αθήνας. Ο χώρος, όπως και τις άλλες χρονιές, μετατράπηκε σε υπαίθριο εστιατόριο. Ο Ηλίας Πιλάλης, που και τα προηγούμενα χρόνια φρόντισε για την ορχήστρα, τούτη τη χρονιά δημιούργησε ένα εκπληκτικό μουσικό σύνολο από εξαιρετικούς μουσικούς. Η ορχήστρα αποτελούνταν από τους: Άρη Ντίνα (Λαούτο-Τραγούδι), Ανδριάννα Μόκκα (Τραγούδι), Σταύρο Κουσκουρίδα (Κλαρίνο), Χρήστο Δασκαλόπουλο (Βιολί), Στέλλα Βαλάση (Σαντούρι-Τραγούδι), Νίκο Τσιρόγλου (Μπουζούκι), Στέργιο Παππάς(Μπάσο) και Γιώργο Ντίνα (Κρουστά).

Από τις 9 άρχισε να καταφθάνουν οι Γαρδικιώτες. Η πλατεία σχεδόν γέμισε. Αν και η τιμή ήταν μόνο 18 euro το άτομο, η κρίση έκανε μερικούς να αποφύγουν το πρόσθετο αυτό κόστος για τις διακοπές τους. Είναι κατανοητές οι δυσκολίες. Μας εξέπληξε όμως η απουσία τζαμπαζήδων. Μάλλον άλλαξαν τα μουσικά γούστα τους. Έτσι γλυτώσαμε από τα παράπονα και την κρητική τους.

Προσκεκλημένοι του Συλλόγου, ο Δήμαρχος, Βουλευτής του νομού μας, Νομαρχιακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι. Η εκδήλωση ξεκίνησε με το χορευτική ομάδα του Συλλόγου Λαμίας, κι ακολούθησαν στο χορό, οι επίσημοι με τον παπά-Γιάννη να σέρνει πρώτος το χορό. Το γλέντι κράτησε μέχρι τις 4 το πρωί με δημοτικά τραγούδια από όλη την Ελλάδα και στο τέλος με λαϊκά.

Η βραδιά ήταν ζεστή μ’ ένα πανέμορφο αυγουστιάτικο φεγγάρι να φωτίζει το δάσος με τα έλατα στο Κεφαλάρι. Όλοι μείναμε ευχαριστημένοι και δώσαμε ραντεβού για του χρόνου να ξανασυναντηθούμε. Να το επαναλάβουμε-όπως κάθε χρόνο-μπράβο κι ευχαριστούμε όλους του συντελεστές της εκδήλωσης: το Σύλλογο (όλο το Διοικητικό Συμβούλιο), τη Κοινότητα, τα καταστήματα της πλατείας, τον Ηλία…

Κλείνοντας την καταγραφή εντυπώσεων από το Αυγουστιάτικο Γαρδίκι, θα ήθελα να αναφέρω τη συμβολή στην εκδήλωση, του Τάσου Ζαχαριώτη που με τον άρτιο τεχνολογικά εξοπλισμό του, βιντεοσκόπησε όλη την εκδήλωση  του Συλλόγου.

Το άφησα τελευταίο γιατί ανοίγει νέες προοπτικές στη τοπική διασκέδαση αλλά δημιουργεί και θέσεις εργασίας. Στο Πανηγύρι του Γαρδικιού για πρώτη φορά (γράψαμε ιστορία, δεν αστειεύομαι) είχαμε την παρουσία «λουλουδούδων»! Δυο μελαμψές ημεδαπές κυρίες περιφέρονταν ανάμεσα στα τραπέζια, κρατώντας πανέρια με «λέλουδα» προς εκσφενδονισμό από ενθουσιασμένους προς μερακλωμένους.