Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Μουσική Πανσέληνος 2012

Κείμενο-φωτογραφίες: Ιωάννης Ε. Κορέλης

Από το πρωί της Τρίτης (14 Αυγούστου), μέχρι και την στιγμή που άρχισε η πλατεία να γεμίζει από κόσμο, ο πρόεδρος, τα τέσσερα μέλη του Συμβουλίου και ο πρόεδρος της Κοινότητας, δούλευαν πυρετωδώς. Τοποθέτησαν τη πλατφόρμα για την ορχήστρα,  κλάδεψαν τα χαμηλά κλαριά από τα πλατάνια της πλατείας, έβαλαν προστατευτικό πανί γύρω από το χώρο της εκδήλωσης, φρόντισαν το φωτισμό, ταχτοποίησαν τα τραπέζια. Η περσινή εκδήλωση είχε ανεβάσει το πήχη ψηλά. Κι εφέτος ο Σύλλογος αντί για τα σίγουρα (ίδιο χώρο, ίδιους μουσικούς, ίδια εταιρεία για φαγητό και service), τα άλλαξε όλα. Στη πλατεία του Αγίου Αθανασίου η εκδήλωση, με ένα νέο μουσικό συγκρότημα και με το Νίκο Βασιλείου να επιμελείται το φαγητό. Ρίσκο, αλλά τους βγήκε!


Στις εννιά όλα ήταν έτοιμα. Όπως και πέρυσι ήταν τραπέζια με λευκά τραπεζομάντιλα, ποτήρια κολονάτα, πιάτα, μαχαιροπήρουνα, καρέκλες ντυμένες με λευκό ύφασμα. Και τα πέντε μέλη του Συλλόγου χαμογελαστά υποδέχονταν τον κόσμο. Η πλατεία γέμισε Μαζί με τη μουσική ξεκίνησε και το σερβίρισμα του φαγητού. Από το Σύλλογο είχαν προσκληθεί και ήρθαν ο Δήμαρχος Μακρακώμης Ευθυμ. Παπαευθυμίου και ο πρώην Δήμαρχος Σπερχειάδας Νικ. Τζιβελέκας.


Ο πρόεδρος του Συλλόγου Θαν. Νικολοδήμος, σ’ ένα σύντομο χαιρετισμό καλωσόρισε όλους μας, και ευχήθηκε καλή διασκέδαση. Όπως και πέρυσι το γλέντι ξεκίνησε το χορευτικό του Συλλόγου Λαμίας. Συνέχισε το χορό το Διοικητικό Συμβούλιο. Η ορχήστρα αποτελούνταν από νέα παιδιά, που όμως ήταν άριστοι μουσικοί. Πραγματικά εντυπωσίασαν με την ποιότητα αλλά και τη ποικιλία των δημοτικών τραγουδιών που παρουσίασαν. Άριστοι ήταν ο Δημήτρης Μπρέντας στο κλαρίνο και ο Στέφανος Γεωργίου στο βιολί. Αλλά και τ’ άλλα παιδιά, ο Ξενοφώντας Πούλος  (τραγούδι-μπουζούκι), η Έλενα Τσαγκρινού (τραγούδι), ο Νίκος Αγγελόπουλος (λαούτο-κιθάρα) και ο Αλέξης Νόνης  (κρουστά) ήταν πολύ καλοί μουσικοί.


Όμως έκπληξη υπήρξε για όλους μας η θαυμάσια παρουσία του Ηλία Πιλάλη με το σαντούρι του. Ο γλυκός ήχος του σαντουριού από το παίξιμο του Ηλία μας μάγεψε. Έχω την εντύπωση ότι εφέτος ήταν περισσότεροι νέοι από πέρυσι. Η βραδιά ήταν ζεστή. Στο χορό βρέθηκαν όλες οι ηλικίες. Από ογδοντάρηδες μέχρι μικρά παιδιά γλέντησαν μέχρι το πρωί. Καλό ήταν και το σέρβις του Νίκου Βασιλείου (έστω και χωρίς πετσέτες).


Η τιμή συμμετοχής ήταν χαμηλότερη από περσινή. Η πλατεία γέμισε. Πλήρωσαν μόνο 430 από τους 600 περίπου που κάθισαν. Για ενίσχυση του Συλλόγου, μπορούσε κανείς ν’ αγοράσει, καπελά, σκούφους και στυλό με το λογότυπο του χωριού μας, τα οποία για άλλη μια χρονιά χάρισε στο σύλλογο  ο συμπατριώτης μας Νίκος Μιχαλόπουλος. Χάρη σ’ αυτά ο Σύλλογος κατάφερε να μην έχει οικονομική ζημιά από την εκδήλωση.


Να το επαναλάβουμε; Λοιπόν η εκδήλωση ΠΕΤΥΧΕ απόλυτα, χάρη στο Θανάση Νικολοδήμο, στον Κώστα Τσικριπή, στον Γιάννη Αναγνωστόπουλο, στη Ντίνα Τσαντζάλου, στην Βαγγελίτσα Βασιλείου, και στον Βαγγέλη Σκαρμούτσο. Αλλά και στους ανθρώπους της τελευταίας στιγμής, Θανάση Μαλούκο και Γιώργο Αντωνετσή. Last but not least, παράγοντας σημαντικός της επιτυχίας και φέτος ήταν ο Ηλίας Πιλάλης. Σ΄ αυτόν οφείλεται η άρτια μουσική παρουσία της εκδήλωσης. Αυτά για να ξέρουμε ποιους να ευχαριστήσουμε.

--------------------------- 

 
Αν  είσαι αποτυχημένος κάθε κριτική και κάθε διαφορετική γνώμη την παίρνεις σαν προσβολή, σαν χτύπημα. Τώρα, με το Συμβούλιο να μας έχει εκπλήξει ευχάριστα με την επιτυχία των εκδηλώσεων που μέχρι τώρα πραγματοποίησε, μπορούμε να πούμε και μια κουβέντα παραπάνω.
Μου προξενεί εντύπωση η σχεδόν συνεχής απουσία μελών του Δ.Σ από εκδηλώσεις. Στο συμβούλιο δεν εκλεγόμαστε για να ψαρέψουμε πελατεία, να βρούμε γκόμενες. να καπαρώσουμε γαμπρό ή να αποκτήσουμε αναγνωρισιμότητα για μελλοντικές πολιτικές φιλοδοξίες. Για να προσφέρουμε πάμε, ειδάλλως λέμε: «sorry, δεν μπορούμε. Να περάσει ο επόμενος». Καταλαβαινόμαστε νομίζω…
Υπήρξαν και φέτος Γαρδικιώτες που δεν βρέθηκαν μαζί μας στη εκδήλωση. Καλά κάνανε αφού διαφωνούσαν με το concept. Κάποιοι προέτρεπαν φίλους και γνωστούς να μην συμμετέχουν, προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα grassroots αντι-συλλογικό κίνημα. Αλλά δεν τους έκατσε. Άλλοι μουρμούριζαν για τη μουσική, ζητώντας πιο Gipsy Rhythm, κάτι σε Βαζαίο-Γιαννούλη. Να είσαι δεκαπέντε χρονών και ν’ ακούς στο  mp3 σου, τη Δέσποινα δεν χάλασε κι ο κόσμος. Αλλά στα πενηνταφεύγα σου να θέλεις ν’ ακούσεις τη Σούλα Δέλιου στο «Δεν σ’ έχω να δουλεύεις και στα καπνά να πας…» ούτε ο ΕΟΠΠΥ δεν μπορεί να σε βοηθήσει. (πατήστε ΕΔΩ για να ακούσετε τη Σούλα).
Και φέτος είχαμε μια από τα ίδια. Κάθισαν 600 άτομα αλλά πλήρωσαν 430. Τι κι αν φέτος ήταν πιο φθηνή η τιμή, συνεχίστηκε η παράδοση του τσάμπα. Άλλοι λεβέντες πιο «διακριτικοί» έκαναν μια περατζάδα μετά τα μεσάνυχτα έτσι στο αδιάφορο. H βλαχομαγκιά του Ελληναρά που στηρίζει με πάθος μια βαλκανική Ελλάδα που δεν χρωστάει και δεν πληρώνει... Άρχοντες με τα όλα τους!
Και μια ερώτηση προς τους απανταχού «ναυτιλλόμενους»: Αν δηλαδή εγώ κτίσω μια παράγκα στη Στυλίδα, - λέμε τώρα - ο Γκλέτσος θα με βάλει στην εξέδρα των επισήμων στη παρέλαση; Δεν περιμένω απάντηση.
Ι.Ε.Κ.


Δεν υπάρχουν σχόλια: